Habertürk müellifi Oray Eğin, Hürriyet Gazetesi müellifi Abdülkadir Selvi’nin CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nun başındaki Cumhurbaşkanı adayının Özgür Demirtaş olduğu argümanını köşesine taşıdı.

Eğin’in yazısı şöyle:

“Her yazdığı yanlış çıkan kulis müellifi Abdülkadir Selvi dün de Kemal Kılıçdaroğlu’nun başındaki Cumhurbaşkanı adayının Özgür Demirtaş olduğunu yazdı. Sabancı Üniversitesi’nde ders veren Demirtaş daha çok toplumsal medyadaki çıkışlarıyla biliniyor; YouTube kanalı ve çok takipçili bir twitter hesabı var. Akademik üretimi hudutlu lakin son yıllarda hayli ünlü oldu. Selvi’nin kulisiyse yeni değil, daha evvel de konuşulan bir senaryonun yeni bir seçim atmosferine girilirken ısıtılıp tekrar önümüze sunulması.

2018 yılında bu köşede “Birileri onu hazırlıyor,” başlığıyla yazmıştım Demirtaş’ın Cumhurbaşkanı adayı olarak muhalefete önerildiğini. Öneren kişi Kemal Derviş’ti, iddiayı da ortaya gazeteci Metin Uca toplumsal medya hesabından atmıştı. O günden sonra da taraflar yalanlamadı. Benim o devirde dikkatimi çeken ismi o vakitler az bilinen Demirtaş’ın sirkülasyona sokulmasıydı. Bu düpedüz geleceğe yönelik bir hazırlıktı. O denli anlaşılıyor ki 2018’de Derviş gibileri tarafından ekilen tohumlar bugün yavaş yavaş kök salmaya başlamış. Demirtaş’ın adaylığa çok istekli olduğu da “Ailece siyaset konusunda konuşmayacağız,” demesinden muhakkak. Bu türlü bir isteği olmasa reddeder, en azından güler geçer. Lakin kapıyı açık bırakıyor. Zira aslında bu hazırlığı 10 yıldır yapıyor, gerisindeki en büyük takviye de 10 sene evvel olduğu üzere Hürriyet gazetesi.

Ekonomik öngörüleri yanlış çıktı

İşvereni ve yöneticileri değişse de Hürriyet’in ‘devlet gazetesi’ olma sevdası hala sürüyor. Selvi’nin kulisinden tam 10 sene evvel, 19 Ekim 2011’de Hürriyet’te upuzun bir Özgür Demirtaş söyleşisi yayımlanıyor. Gazetelerin akademisyenlerle toplumsal gidişat üzerine uzun mülakatlar yapmaları yaygın, lakin Demirtaş o sırada şimdi kendisini kanıtlamış bir isim değil. Tek başarısı ortalama bir üniversite olan CUNY’de ömür uzunluğu iş garantisi manasına gelecek “tenure” statüsü kazanmak o sıralar. Gazete bunu önemli bir statü olarak sunuyor, Demirtaş’ın “tenure”ü elinin zıddıyla itip memleketine dönmesinden adeta bir kahramanlık yaratıyor.

Bir Amerikan üniversitesinde ömür uzunluğu iş garantisi alıp Türkiye’ye dönen birinci ve tek akademisyen Demirtaş değil elbette. Haluk Şahin de vaktinde University of Maryland’da bu türlü bir işi Ercan Arıklı’nın teklifi üzerine bırakıp Türkiye’ye dönmüştü. Bu tercihinden ötürü onunla söyleşi yapıldı mı, hatırlamıyorum. Lakin Demirtaş’ın Sabancı’yı seçmesinde çok pragmatik bir neden var. Birincisi ömür uzunluğu çalışma hakkı kazandığı üniversite MIT ya da Harvard düzeyinde değil, o da ABD’de kalsa bir Daron Acemoğlu ya da Dani Rodrik olmayacak. Bunu bildiği için küçük havuzda büyük balık olmayı tercih etti. Liberal akademisyenlerin üniversitesi Sabancı’da Halil Berktay üzere isimlerle yan yana gelmesi de o zamanki siyasi duruşu hakkında fikir veriyor.

O denli ya da bu türlü, hesabı tuttu. Türkiye’de süperstar düzeyine ulaştı. Doğu Ergil’den Nilüfer Göle’ye Türkiye’de medyatik olmayı önemseyen çok akademisyen var, lakin Demirtaş kısa müddette neredeyse İlber Ortaylı düzeyinde bir şöhrete ulaştı. Deniz Gökçe, Asaf Savaş Akat üzere vaktinde Serdar Turgut’un “Televoleci ekonomistler” dediği jenerasyona kıyasla ekonomiyi çok kolay anlatabilmesi yıldızını parlattı. Öteki akademisyenlerden daha genç olduğu için – doktorasını 27 yaşında tamamladı – toplumsal medyayı kullanmasını, gençlerle bağlantı kurmasını bilmesinin yararlarını gördü. Oldukça bir vakittir ne dese doğrudur muamelesi yapılıyor ona.

“Her dediği gerçek çıkan” Demirtaş’ın 2011’deki öngörülerini bugün gülümseyerek okuyorum. “Türkiye’nin gelir-gider istikrarı ve borç yapısına bakıldığında Avrupa ve ABD ile kıyaslanmayacak oranda iyi durumdayız,” diyor mesela. Akademisyenlerin yanılma hakları mevcut, 2011’de de bütün dünyada bir Türk iktisadı rüzgarı esiyordu. Temkinli pek çok akademisyense sıcak para akışına dayalı bir iktisadın balon olduğunu, üretimden büsbütün vazgeçip, tarım ülkesi olmasına karşın tohumu bile ithal etmeyi tercih eden yeni iktisadın sürdürülebilir olmadığı istikametinde ihtarlarını lisana getiriyordu. Bugün iktidar da üretim iktisadının ehemmiyetini fark etti, ancak o vakitler “eski başlı,” “devletçi,” “dinozor,” ve öteki gibisi hakaretler ediliyordu uyaranlara.

Demirtaş ise periyodun liberalleri üzere “Türkiye mali açıdan epeyce büyüdü,” diyordu Hürriyet’e. “Türkiye’nin yatırım yapılabilir düzeye çıkması ve emeklilik fonlarının gelmesiyle yatırım ölçüsü da artacak ve refah daha fazla artacaktır.” Dün Bloomberg HT’de bir haberin başlığı: “Yoksulluk hududu 10 bin TL’nin üstüne çıktı.” Bitmedi, bir bugünkü dolar kurunu aklınızda tutun bir de Demirtaş’ın Türk Lirası hakkındaki 10 sene evvelki tespitlerini okuyun: “Orta ve uzun periyotta TL’nin kıymet kazanacağını düşünüyorum.” Tmm cnm.

Kendisi PR yapıyor

CHP’nin potansiyel Cumhurbaşkanı adayı bu yanlış öngörülerle mi ülke yönetmeye talip oluyor? Talip oluyor demem boşuna değil, çünkü benim de aldığım bilgilere nazaran Demirtaş şahsen Kemal Kılıçdaroğlu’na Cumhurbaşkanı adayının nasıl olması gerektiğine dair sunum yapmış. Herhalde “Cumhurbaşkanı adayının YouTube kanalı olmalı, Twitter’da etkin olmalı,” üzere tekliflerle gitti. Kılıçdaroğlu’nun bildiğimiz kibarlığıyla dinlediği, çok da aklına yatmadığı ortada. Zati kendisi Cumhurbaşkanı olmanın yollarını arıyor, bu yüzden giderek tonunu sertleştirdi ve çıkışlar yapmaya başladı. Kaldı ki muhalefetin elinde İlhan Kesici ve Durmuş Yılmaz üzere iktisattan anlayan birkaç tane kuvvetli isim esasen var, lakin YouTube kanalları yok. Demirtaş da kendi adaylığının bir fantezi olduğunu fark edince, CHP’den bu tarafta sinyal gelmeyince devreye Hürriyet’i ve kullanışlı kulis müellifi Selvi’yi soktu.

Kendi kendimden alıntı yapmanın tuzağına düşüyorum lakin 2018’de şöyle yazmıştım:

“Bir abartı ki sormayın… Daima bu türlü başlar esasen, medya da sürecin işletilmesinde iyi bir aracıdır. Geçenlerde Özgür Demirtaş’ın iktisadın başına geçmesi için kampanya bile yapıldı… Neden? Birkaç sefer televizyonda çok iyi konuşup iyi ‘like’ topladığı için. Şimdilik yalnızca buraya not düşmüş olayım… İlerleyen yıllarda ismini daha çok duyacağız. Birileri onu hazırlıyor lakin kim bilir nereye ve ne için…”

İsmini duyuyoruz ve birileri onu hazırlıyor işte.