Hayalindeki kadını resmetti, annesi 'Allah buna can versin' dedi: Portredeki kadın karşısına çıktı

Çocukluk yaramazlığı sayesinde ‘Azarnegari’ isminde yeni bir sanat kolu ortaya çıkaran İranlı sanatçı Ahad Saadi, annesinin evlilikle ilgili gelen baskıları üzerine yıllar evvel hayallerindeki bayanı resmederek, “Ben bu türlü birini istiyorum” demişti.

Annesinin “Allah buna can versin, senin olsun” duası akabinde portreye imzasını atan Saadi, 2009’da düzenlediği stantta bu yapıtına de yer verme kararı aldı. Kendisi üzere İran’ın kıymetli sanatçı Parisa Karamnezhad da standa katıldı. Portreye olan benzerliğiyle dikkat çeken Karamnezhad, başta Saadi olmak üzere salondaki birçok kişiyi şaşkına çevirdi.

Birinci görüşte aşık olan ve heyecanını gizleyemeyen Saadi, uzun süren uğraşlar sonucu Karamnezhad’a ulaştı. Sergiden bir buçuk yıl sonra başlayan münasebetlerini evlilikle taçlandıran ikili, sıra dışı aşk öykülerini anlattı.

‘Annem, ‘Allah buna can versin, senin olsun’ dedi, tabloya imzayı attı’

Kendisi üzere İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad ile aşk öykülerini anlatan Azarnegari sanatkarı Ahad Saadi, annesinin özel hayatıyla ilgili soruları üzerine hayalindeki bayanı resmetmeye karar verdiğini belirtti:

“Azarnegari’nin benim için en verimli nüktesi Parisa oldu. Bir gün bir bayan portresi çizmek istedim. Burada da hakikaten ruhumdan gelen bir bayan nasıl olur diye düşünerek yaptım. Bazen annem de sorardı, ‘Ahad’cığım bir arkadaşın, sevgilin var mı?’ diye. Ancak ben aşka çok inanıyordum, gerçek bir aşka, hoş bir aşka. Bu portreyi yaptığım sırada annem atölyeye geldi, ‘Ahad bu ne kadar hoş bir kız, ne yapıyorsun?’ diye sordu. Ben de ‘İçimden gelen kız, bu türlü birini istiyorum. Gözleri bu türlü olsun, saçları bu türlü olsun’ dedim. Ve annem de ‘Çok hoş bir kız olmuş, Allah buna can versin, senin olsun’ dedi. Böylelikle bu tabloya bu cümleyle imza atılmış oldu.”

‘Parisa ile göz göze geldiğimde kalp çarpıntımın sebebini anladım’

İstanbul’a yerleşmeden evvel İran’da son bir stant düzenlediğini belirten Ahad Saadi, 2009 yılındaki bu açılışın ‘Big Bang’inin ise Parisa Karamnezhad olduğunu söylüyor.

Eşi Parisa ile birinci göz göze gelişlerinden bahseden Saadi, “Sergi açılışının aşk ‘Big Bang’i benim için Parisa’ydı. İçeri giriş yaptığında ablam benim yanımdaydı, konukları ağırlıyordu. Beni biraz dürttü ve ‘Ahad, kapıdan giren kız senin yaptığın tabloya ne kadar benziyor’ dedi. Ben o sırada Parisa’yı hala görmesem de kalbimin inanılmaz çarptığını farkındaydım ve sebebini anlayamıyordum. Ne olabilir diye düşünüyordum ki, Parisa ile göz göze geldiğimiz anda ‘Sebebi bu’ dedim” tabirlerini kullandı.

‘Bir buçuk yıl sonra birinci görüştüğümüz gün evlenme teklifi ettim’

Standın akabinde sanat yapıtlarının fotoğrafını çekmesi için Parisa Karamnezhad’ı atölyesine davet ettiğini ve Karamnezhad’ın da atölyeye annesiyle birlikte geldiğini belirten Ahad Saadi, akabinde bir buçuk yıl toplumsal medya dışında hiçbir bağlantı noktaları olmadığı için görüşemediklerini anlattı.

Ahad Saadi, eşinin toplumsal medyayı o devirde etkin kullanmadığını da lisana getirdi:

“Bir buçuk yıl boyunca her gece belirli bir saatte toplumsal medyaya bakıyordum, o gece de bakmış ve yatağa yatmıştım. Bir an uyku sırasında farklı bir his oldu, o akşam Parisa’yı gördüğümde hissettiğim şey üzere. Ve çabucak yataktan kalkıp bakmak istedim. Denetim ettiğimde Parisa’nın o sırada toplumsal medyada olduğunu gördüm ve yazıştık. Sonra Parisa’yı İstanbul’daki standıma davet ettim ve orada 1 buçuk yıl sonra birinci görüşmemiz oldu. Akşam yemeğine davet ettim ve orada da direkt evlenme teklifi ettim. Evlenme teklifimin akabinde Parisa benden bir ay vakit istedi düşünmek için lakin sağ olsun 24 saat geçmeden arayıp direkt kabul ettiğini söyledi. Ve bizim birlikte yaşamamız da böylelikle başladı.”

Parisa Karamnezhad: Ahad’ın heyecanlı bakışları farklı bir his uyandırıyordu

Sergiden içeri girdiği birinci anda bir bayanın kendisini işaret ederek Ahad Saadi’ye gösterdiğini fark ettiğini ve bu durum üzerine bir oldukça şaşırdığını belirten Parisa Karamnezhad ise karşılaştıkları o birinci günü şu sözlerle anlatıyor:

“Çok vaktim olmadığı için stantlara pek gitmek istemiyordum lakin o gün arkadaşım çok ısrar edince ben de kabul ettim. Standa girdim, o sırada Ahad’ın yanında bir bayan vardı ve çok garip bir formda koluna dokunup beni gösterdi. Birlikte bana gerçek baktılar ve ben de sebebini anlayamadım. Sonra sergiyi gezmeye başladım ve dördüncü beşinci tabloda anladım. Bu tabloyla karşılaştım. Bir ben baktım tabloya, bir arkadaşım baktı. Bakıştık, ‘Bana mı benziyor sanki?’ diye düşündüm. Sonra dedim benzeyebilir fakat bir taraftan Ahad’ın heyecanlı bakışları da farklı bir his uyandırıyordu.”

‘Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim’

Ortadan geçen bir buçuk yılın akabinde tekrar görüştükleri günü de anlatan Karamnezhad, “Aradan vakit geçti, Sevgililer Günü benim doğum günüm tıpkı vakitte, o gün toplumsal medyaya tebrik iletilerine teşekkür etmek için girdim. Hesabıma girdiğim anda Ahad, ‘Merhaba’ yazdı. Ben de yanıt verdim, sonrasında çabucak ‘Neredesiniz, ben Türkiye’ye geldim stant yaptım’ dedi. Ben de İstanbul’da olduğumu söyledim. Bahariye’de buluştuk. Elimi uzatıp, ‘Merhaba’ dedim lakin Ahad beni o denli bir kendine çekip sarıldı ki şaşkına döndüm. Sonra dedi ki, ‘Biliyor musun, ben seni ne kadar seviyorum. Çekildiğimiz fotoğrafa her gün bakıp, neden bu türlü oldu’ diye düşünüyorum. Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim” sözlerini kullandı.

‘Ahad benim için Allah tarafından verilen en büyük armağan’

İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad, sergiyi gezdikten sonra birlikte akşam yemeğine çıktıklarını söyledi:

“Sergiyi gezdikten sonra akşam yemeğine gittik, orada çabucak evlenme teklifi etti. Ben de bir ay düşünmek istedim lakin Ahad, ‘Parisa bana sadece bir yanıt verebilirsin, o da evet zaten’ dedi. Sahiden içten onu hissettim ve yarın sabah çabucak arayıp kabul ettiğimi söyledim. Ve sonra annem aradı, ‘Anne evlendim’ dedim çok şaşırdı. ‘Ama Parisa sen o denli yapmazdın, yıllarca düşünüp hayır diyen birisin sen’ dedi. Sonrasında Ahad’la evlendiğimi söyledim ve çok sevindi. Böylelikle bizim de Ahad’la bir arada hoş hayatımız başladı. Çok memnunum. Ahad benim için Allah tarafından verilen en büyük armağan.”

Çocukluk yaramazlığını sanata dönüştürdü

Öte yandan yeni bir sanat kolunu dünyaya kazandıran Ahad Saadi, Azarnegari ile ilgili olarak da bilgiler verdi.

Ahad Saadi, çocukken ateşle oynamayı çok sevdiğini ve böylelikle yeni bir sanat kısmı keşfettiğini belirtti:

“Benim sanat kolum Azarnegari oluyor. Farsça bir söz ve ateşle çizim yapmak manasına geliyor. Çocukluğumda ateşle uğraşmayı, ateş yakmayı çok severdim ve natürel bu yaramazlıkları daima annemin odasında yapıyordum. Bir gün o ateş annemin kumaşlarına sıçradı ve ben söndürmek için elimle vurduğumda kumaşın birbirine yapışması bana yeni bir kısım açtı. O vakitten beri de heyecanla, güçle şimdiye kadar yaklaşık 22 yıldır Azarnegari sanatına devam ediyorum.”

TR Sputnik